Teksas przywitał nas palącym słońcem i drgającym, suchym, zatykającym ptuca powietrzem. Deszczu nie widziano tam od kilku miesięcy, a liczba ofiar śmiertelnych suszy przekroczyła już setkę, łia szczęście my (RooS i Yarornir) nie przyjecha liśmy tam uprawiać pól, tylko wziąć udział w największym do tej pory kwakowym party: QuakeCon CFL 1998.

DZIEŃ ZEROWY

Trzynastogodzinna podróż od¬ cisnęła na nas swoje piętno, jednak to, co miało wydarzyć się tego dnia, doda¬ ło nam sił. Razem z Folishem, jednym z głów¬ nych organizatorów CPL znającym prawie wszystkie sławne osobistości w Dallas, pojechaliśmy do biui Ion Storm.

Na miejscu przywitał nas John Ro mero. niewysoki, długowłosy facet, tryskający optymizmem i witalno- ścią. Gry komputerowe są jego pa¬ sją. Kiedy pokazywał nam Daika- tanę, bawił się przy tym nie gorzej niż ja grając w Quake. Strzelając i co potężniejszych broni, krzyczał głośno „Boom!” albo „Eat it!“ A przecież on siedzi przy tej grze co¬ dziennie od wielu miesięcy… Wydębili- śmy od niego coś w rodzaju bandany z logo Daikatana i autografem. Kazałem mu się też podpisać na polskiej wersji in¬ strukcji do Quaked Znacie kogoś, kto ma taką pamiątkę?

Nowe dziecko łon może się okazać na¬ prawdę dobrą produkcją. Miejscami gra wy¬ glądała nie gorzej niż Unreal, a chodziła zu¬ pełnie dobrze na P200MMX ze zwykłym mon- sterem! Widzieliśmy starożytną Grecję, porośnięte mchem siedniowieczne zamczy¬ sko i futurystyczne San Francisco. Da myśl o Daikatanie zaczy¬ na lecieć mi ślinka. W trybie single play¬ er będzie to świetna gra momentami nieco przypominają¬ ca Hexena 2. Czy równie dobrze za¬ prezentuje się w de- athmatchu? Zoba¬ czymy. Romera po¬ wiedział nam, że pierwszym krokiem po kupieniu engine Quake2 było wyrzu¬ cenie z niego „fizy¬ ki” Q2 i wstawienie tej z Q1 To chyba krok we właściwą stronę.

Wiecie, wjaką grę grają bez przerwy w lon? W drugą część Dooma. Poważnie. John ma w zmieniaczu na 100CD (!) płytkę z nagraną na prawdziwych instrumentach muzyką z tej gry, Odjazd! Siedzieliśmy do nocy w pomiesz¬ czeniu z serwerami i patrzyliśmy jak Polish. Romera i reszta gangu gra na pierwszej ma¬ pie Doom2.. Odżyły wspomnienia..

DZIEŃ PIERWSZY

Środa była tak naprawdę „dniem ochotników” W za¬ mian za bezpłatny wstęp na party i kilka gadżetów (ko¬ ki, cza¬ peczki itd.) kilkanaście osób przyjechało pomóc rozstawiać stoły, przycinać i za¬ rabiać kable sieciowe, wieszać bannery itp. Dru¬ giego dnia trzeba było też skonfigurować komputery tur¬ niejowe, ktoiych było… 32. Sporo, prawda?

Rąk do pracy zawsze było mało, dlatego aby się nie nudzić, pracowaliśmy i my. Die jest to bardzo męcząca robota:) Pracę utrud niaty biegające po pomieszczeniu owady po¬ dobne do świerszczy (crickets). Dallas słynie z ich obfitości. SwanSong ułożył z rozdepta¬ nych egzemplarzy znak Quake. Diestety, kie¬ dy przybiegłem na miejsce z aparatem arcy¬ dzieło zostało już uprzątnięte.

DZIEŃ DRUGI

Rano (9:00) ochotnicy kontynuowali swoją pracę. Pa południu przy wejściu do Infomartu (wielki budynek przeznaczony na wszelkiego rodzaju imprezy targowe i konferencje) stała już kilkudziesięciometrowa kolejka. Zdecydo wana większość widzów przywiozła ze sobą swoje komputery i monitory. I tu poczyniłem pierwszą obserwację — o ile w Ralsce duże monitory dopiero zaczynają się pojawiać w do(o)mach zwykłych graczy, tak podczas party standardem były .sie¬ demnastki”. Zdecydowanie wię¬ cej osub przywiuzło „dziewięt¬ nastki” i „dwudziestkijedynki”, niż piętnastki. Widzieliście kie¬ dyś Quake2 na 21″ monitorze, w rozdzielczości 1024×768? Zupełnie inna gra.

Zaczęli się też pojawiać pierwsi Cyberatleci niektoizy w towarzystwie swoich mene¬ dżerów. Gollum, RiX, Thorn, Kornelia — same sławy, znane mi do tej pory z kwakowych de- mek i stron WWW. Poznaliśmy też GunPowdera z klanu „Clan Gib”, jednego z najfajniejszych ludzi na party. Tego dnia nie graliśmy prawie wcale gdyż komputer, który obieca! nam pożyczyć Polish, jeszcze nie miał monitora. A propos moni¬ tora — po pai ty jakiś facet sprzedawał prawie nowe piętnastki, za 40 dolarów od sztuki. Fb- lish od razu łyknął jedną, ja już wycią gafem portfel, ale przeraziła mnie wi¬ zja targania tego sprzętu po lotni skach. Ostatecznie—zrezygnowałem.

DZIEŃ TRZECI

Tego dnia miał zacząc się turniej Jarek do¬ rwał gdzieś „malutki” monitor (15 cali) i dat nam swój stary komputer do treningów. Dato się na nim grac tylko w Q1 (brak akcelerato¬ ra), bez dźwięku. Stara karta graficzna Rendi- tion powodowała, że sprzęt osiągał zaledwie dwadzieścia parę klatek na sekundę. Dobre jednak i to, gdyby nie udało mi się zagrać tych dwóch-trzech godzin, prawdopodobnie odpadłbym już w pierwszej rundzie turnieju. Ajednak udało się awansować. Dzięki, Polish!

W piątek wystartowały oba turnieje — Qu- ake i Quake2. Ku mojemu zdziwieniu (nie gram w Q1 od ponad pot roku), awansowałem z eliminacji na trzecim miejscu, ze stratą trzech fragów do Killjoya, zwycięzcy mojej grupy. Yaromir miat mniej szczęścia, nie dość, że dwa dni przed wylotem wrócit z dwu¬ tygodniowego urlopu we Francji, gdzie nawet nie dotkną! myszki, to na dodatek trafił na naprawdę mocny skład. Do awansu zabrakło mu trzech fragow.

W drugiej rundzie gratem z X- Kingiem, po¬ dobno niezłym graczem. Pokonałem go na DM4 bez większych problemów. W trzeciej rundzie zas… trafiłem na Golluma, uważane¬ go za stuprocentowego faworyta do pierw szego miejsca. Wyluzowatem się wtedy zupet nie, wiedząc że i tak nie wygram Chyba, że Gollum złamie sobie rękę:) Ostatecznie prze¬ grałem tylko 5:-2, co zdziwiło wielu obserwa¬ torów. Naprawdę rzadko się zdarza, żeby Gol¬ lum zdobył w dwudziestominutowym meczu zaledwie 5 fragów.

Turniej Quake2 toczyt się osobnym torem. Fb drodze do finałowej trójki wyeliminowałem siedem osób w meczach I na 1. Kilka z nich było naprawdę niezłych (startowało niemal 100 zawodników) Właśnie na takiego niezłe¬ go gracza trafił Yaro i zdecydował się poddać w trakcie gry.

Gdyby nie Folish który udostępniał mi swój komputer na czas meczów, nie mógłbym grać w turnieju. 0 żadnym treningu nie mo¬ gło być jednak mowy.

DZIEŃ CZWARTY

Sobota była najważniejszym dniem party — rozgrywano mecze ostatniej szesnastki turnieju Q1 i końcowe mecze w Quake2, Bar¬ dzo dużego farta miał sCary, który ciągle lo¬ sował swoją ulubioną mapę — DM4 Pokonał na niej min. Thorna w nieprawdopodobnie wręcz emocjonującym meczu. Publiczność była zachwycona.. Równie ciężką przeprawę miał RiX, który na kilka minut przed koń¬ cem gry przegrywał z Apocalypse I -4 Ostatecznie wygrał 5 4. Tego meczu Apoc chyba nie będzie chciał pamiętać.

W turnieju Quake2 wyłoniono finałową trójkę. Wjej skład weszli: (Jnowned, zna¬ ny gracz, pierwsza czwórka ligi PGL AceJas, weteran sceny kwakowej cał¬ kiem niezły zawodnik; RooS, nikomu nie znany gość zza morza;)

Nvazajutrz miały zostać rozegrane fina¬ ły obu turniejów.

DZIEŃ PIĄTY, OSTATNI

Turniej Q2 skończył się wcześniej. Za¬ grałem z AceJasem o prawo do gry w fi¬ nale i niestety przegrałem. Mniej więcej w połowie meczu, przy stanie 5-5. Ace zabit mnie i zaczął uciekac Czas rnijat, aja miałem fraga straty. Ha pięć minut przed końcem zacząłem go gonić jak oszalały, ale takie pogonie często kończą się smutno… Ostateczny wynik brzmiał 10:5 dla AceJasa. Mówi się trudno — w tym meczu dałem ciała. W finale Unowned po¬ kazał Jasowi jego miejsce i zniszczył go i wynikiem w okolicach 20:0. Andy jest niesamowity. Z nim nie wygrałbym na pewno. Jeszcze nie teraz.

Finał turnieju Q1 przyciągnął dużą pu¬ blikę. Poczynania graczy wyświetlano na dwóch osobnych ekranach, dając widzom doskonały przegląd sytuacji. RiX zagrał mecz życia, nie widziałem jeszcze lak do¬ brej gry na DM6, Absolutna kontrola ma¬ py przez większą część gry brak jakich¬ kolwiek błędów. Gollum narzekał na re- spawny, z których kilka miał rzeczy wiście pechowych. Tak czy inaczej, trzy tysiące dolarów, komputer P2-400 oraz kupę in¬ nych, równie ciekawych nagród, zgarnął RiX. To on jest mistrzem CPL Rewanż bedzie trudny, gdyż QCPL 98 było ostatnim wielkim party, na którym giowny turniej rozgrywano w pierwszą część Quake teraz króluje Quake2.

WARSZTATY

W trakcie imprezy odbyło się wiele cie¬ kawych spotkań z osobistościami branży gier FPR Paul Steed opowiadał o ewolucji grafiki z Q2 do Q3, Cliff Błeszyński mówił o Unreal, ekipa Rogue Entertainment od¬ krywała tajemnice swojego nowego mis- sion pack do Q2: .Ground Zero”, najwięk¬ szą atrakcją była jednak ponadgodzinna przemowa Johna Carmacka. Próbowałem go słuchać, ale John mówił o tak zaawan¬ sowanych technologicznie rzeczach że praktycznie nic nie rozumiałem Mimo to, cała sala śledziła jego przemowę w napię¬ ciu aż do końca. Towarzyszący mu John Cash chyba nawet nie otworzył ust.

Pokazano też kwakowy film który trwał… uwaga— dwie go¬ dziny! Zaczął się po jedenastej wie¬ czorem. a ja mu¬ siałem być około północy u Polisha w domu. Ciekaw jestem czy moż¬ na to gdzieś ścią¬ gnąć w Interne¬ cie? Podobno zaj¬ muje niecałe 100MB.

WSPOMNIENIA

Podczas wyjazdu poznałem wielu wspania¬ łych ludzi, a wśród nich Jarka Wolskiego (Polisha) który naprawdę ciężko pracował na swoje pieniądze Podczas imprezy byt tak za¬ jęty, że trudno było z nim nawet porozma¬ wiać. Miło wspominam też wyluzowanego, ciągle uśmiechniętego Angela Mimoza, szefa CPL Jego Mercedesa 600 wspominam równie miło:) Mie zapomnę też na pewno Johna Ro¬ mera, kopiącego bim ko i walącego w klawia¬ turę po każdej głupiej śmierci w Doom2. Po¬ zdrowienia dla Tikilite, dziewczyny Polisha fezy ona kiedyś nie miała ksywki TankgnT?), która wykazała się anielską cierpliwością wwożeniu nas swoim pickupem.

Nie dziękuję Lufthansie, której jedzenia nie dałbym swojemu kotu. Tylko dwie rzeczy smakowały tak, jak powinny: masło i owoce. Mawet pieczywo było iiiedobrednastępnym lazem zabieramy ze sobą zestawy McDonalda i jemy chrupiącego kurczaka.

Jeżeli tylko będę mógł, na pewno jeszcze kiedyś nm wrócę. Do zobaczenia, Dallas!

P.S. Sponsorzy chętni finansować wyjazd repiezentacji Polski na turniej Prag II (Quake2!) na przełomie października i listopada proszeni są o zgła anie się do redakcji:)

-Article and images courtesy of Archive.org, Reset magazine #17, Poland, September 1998